کد مطلب:243969 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120
تهمت زدن به همسر
[340] 7 - كلینی نقل كرده است:
از محمد بن سلیمان روایت شده كه گفت: به امام جواد علیه السلام عرض كردم: چگونه است كه وقتی شوهر، همسر خود را متهم می سازد، گواهی اش، چهار گواهی به خدای متعال شمرده می شود؛ ولی چنین شهادتی برای غیر شوهر، روا نیست و اگر غیر شوهر، زنی را متهم سازد، حد بر او جاری می شود، هر چند فرزند یا برادرش باشد؟
امام جواد علیه السلام فرمود: همین مسأله را از امام باقر علیه السلام پرسیدند و حضرت در جواب فرمود: آیا ملاحظه نمی كنید كه وقتی شوهر، همسر خود را متهم ساخت، از او می پرسند: چگونه از كار خلافش مطلع گشتی؟
هر گاه بگوید: به چشم خود دیدم؛ گواهی اش، چهار گواهی به خدای متعال شمرده می شود و این، از آن روست كه شوهر می تواند به خلوت همسر خویش در آید، در حالی كه دیگران چنین حقی را ندارند؛ حتی فرزند او و پدرش، در شب و در روز از موقعیت شوهر، برخوردار نیستند؛ به همین جهت، گواهی او چهار گواهی به خدای متعال است، اگر بگوید به چشم خود دیده ام.
[ صفحه 254]
اما اگر بگوید: به چشم خود ندیده ام، مانند دیگران است و حد بر او جاری می شود؛ مگر اینكه بینه اقامه نماید و هر گاه كسی غیر از شوهر، زنی را متهم سازد و ادعا كند كه به چشم خود دیده است؛ از او می پرسند: چگونه به چشم خود دیده ای؟ تو چطور به خلوت آن زن، داخل شده و به تنهایی، شاهد ماجرا بوده ای؟
تو در ادعای خود، مشكوك و متهمی؛ حتی اگر راست بگویی، متهمی و چاره ای جز ادب كردن تو نیست آنهم با حدی كه خدای متعال بر تو واجب كرده است.
حضرت فرمود: و بی گمان، گواهی شوهر، چهار گواهی به خدای متعال است؛ بخاطر اینكه به جای چهار نفر شاهد، گواهان دیگر (چهار قسم) دارد كه به جای هر گواه، یك سوگند یاد می كند. [1] .
[ صفحه 257]
از محمد بن سلیمان روایت شده كه گفت: به امام جواد علیه السلام عرض كردم: چگونه است كه وقتی شوهر، همسر خود را متهم می سازد، گواهی اش، چهار گواهی به خدای متعال شمرده می شود؛ ولی چنین شهادتی برای غیر شوهر، روا نیست و اگر غیر شوهر، زنی را متهم سازد، حد بر او جاری می شود، هر چند فرزند یا برادرش باشد؟
امام جواد علیه السلام فرمود: همین مسأله را از امام باقر علیه السلام پرسیدند و حضرت در جواب فرمود: آیا ملاحظه نمی كنید كه وقتی شوهر، همسر خود را متهم ساخت، از او می پرسند: چگونه از كار خلافش مطلع گشتی؟
هر گاه بگوید: به چشم خود دیدم؛ گواهی اش، چهار گواهی به خدای متعال شمرده می شود و این، از آن روست كه شوهر می تواند به خلوت همسر خویش در آید، در حالی كه دیگران چنین حقی را ندارند؛ حتی فرزند او و پدرش، در شب و در روز از موقعیت شوهر، برخوردار نیستند؛ به همین جهت، گواهی او چهار گواهی به خدای متعال است، اگر بگوید به چشم خود دیده ام.
[ صفحه 254]
اما اگر بگوید: به چشم خود ندیده ام، مانند دیگران است و حد بر او جاری می شود؛ مگر اینكه بینه اقامه نماید و هر گاه كسی غیر از شوهر، زنی را متهم سازد و ادعا كند كه به چشم خود دیده است؛ از او می پرسند: چگونه به چشم خود دیده ای؟ تو چطور به خلوت آن زن، داخل شده و به تنهایی، شاهد ماجرا بوده ای؟
تو در ادعای خود، مشكوك و متهمی؛ حتی اگر راست بگویی، متهمی و چاره ای جز ادب كردن تو نیست آنهم با حدی كه خدای متعال بر تو واجب كرده است.
حضرت فرمود: و بی گمان، گواهی شوهر، چهار گواهی به خدای متعال است؛ بخاطر اینكه به جای چهار نفر شاهد، گواهان دیگر (چهار قسم) دارد كه به جای هر گواه، یك سوگند یاد می كند. [1] .
[ صفحه 257]
[1] كافي 7: 403 ح 6.